Martine de Jong

Syracuse, Italië

‘De dag op zijn kortst, en op zijn langst de nacht’

Dit is niet de eerste wereldwijde pandemie die we meemaken. In duistere tijden zoekt de mens troost, een bron van hoop. Er is behoefte aan houvast, iets tastbaars.  Eeuwenlang is er hoop gevonden in rituelen, zoals het branden van een kaars, het aanroepen van een hogere macht. Bijvoorbeeld bij Sint Lucia, katholiek symbool voor het licht, voor hoop in duistere tijden. Haar fysieke aanwezig was (zelfs na haar dood) zo gewenst op verschillende plekken, dat ze in de vorm van relieken zijn verspreid over heel Europa.

En nu, Gekluisterd IN huis, naar binnen gekeerd leven, afgesloten van alles, een huis als beschermende huid… een verplaatsing van vrij naar gebonden.

Het wachten op betere tijden, doorademen, doorleven. Naar het licht…

Martine de Jong

11 juni 2020